Istnieją sporty, którymi się, na co dzień nie interesuję, jednak doceniam każdą możliwość zdobywania wiedzy. Jedną z lepszych okazji na poszerzenie swoich horyzontów są oczywiście książki. Dziś, więc lektura o boksie i jednym z najlepszych pięściarzy w historii.
Rozdział 110.
Floyd Mayweather. Najdroższe pięści świata - Tris Dixon
W swoim mniemaniu jest najlepszym bokserem w historii. Niewielu znawców dyscypliny przyznaje mu w tej kwestii rację, choć uważany jest za „genialnego technicznie pięściarza" i zaliczanego do grona wybitnych. Eksperci zarzucają mu, że wybrał sobie „wygodniejszą drogę na szczyt” uchylając się od walk z najlepszym dostępnymi rywalami. W związku z powyższym jego zwycięstwa dla niektórych nie są tak wartościowe jakby wskazywał na to bilans 49-0 (zwycięstwa-porażki). Ponadto według publiczności jego walki były po prostu nudne, a problemy z agresją i prawem tylko dodają argumentów tym, którzy nie darzą go zbytnią sympatią. Floyd Mayweather to postać kontrowersyjna, ale i niezwykle ciekawa, a historie takich ludzi warto poznać.
„Floyd przestał twierdzić, że jest najlepszym pięściarzem epoki, teraz miał się za najlepszego boksera wszech czasów.”
Przed lekturą książki „Floyd Mayweather. Najdroższe pięści świata” o tym sportowcu wiedziałam niewiele. Pierwszy raz usłyszałam o nim przy okazji walki z Mannym Pacquiao. Do dziś tkwi w mojej pamięci zdjęcie Floyda w łóżku z plikami banknotów. Od razu wiedziałam, że ten facet nie należy do skromnych ludzi, a każda kolejna strona jego biografii tylko utwierdzała mnie w tym przekonaniu. Wnętrze kabiny prysznicowej wyłożone skórą aligatora. Ochraniacz na zęby za bagatela 25 tysięcy dolarów. Wymowny przydomek – Money. Dwanaście milionów dolarów określone mianem niewolniczego wynagrodzenia. To wizerunek i życie Floyda Mayweathera. A w zasadzie ich część, bo główne skrzypce grał boks i ring, bez których tej fortuny w ogóle by nie było.
„Broń, narkotyki, przemoc – Floyd junior na znał tego wszystkiego, mimo że dorastał w takim środowisku. Poznał natomiast boks i jego meandry.”
Tak szybko jak przekonałam się o ekstrawagancji Mayweathera, zrozumiałam również, że boks był jego przeznaczeniem. Było to jasne po zaledwie kilkunastu stronach książki. Floyd musiał zostać pięściarzem. Wręcz nie miał wyboru! Nazwisko Mayweather było dobrze znane w środowisku. W ringu walczył jego ojciec i dwaj wujkowie. Od dziecka nosił rękawice, zupełnie tak jak znani piłkarze od małego bawili się futbolówką. Sposobem Floyda seniora na spędzanie czasu z juniorem było zabieranie syna na salę treningową. Czy Floyd wobec tego mógł oprzeć się ringowi?
„Życie było boksem. Boks był życiem.”
Tris Dixon w biografii Mayweathera skupia się przede wszystkim na sportowym życiu Amerykanina. Nie jestem miłośniczką boksu, dlatego czytanie o kolejnych wyprowadzanych ciosach i odbytych walkach początkowo było dla mnie trochę nużące. Jednak z czasem ta skrupulatność stała się walorem książki. Autor precyzyjnie przestawia drogę, którą Floyd przeszedł w ringu. Jego poszczególne walki, rywali, decyzje sędziów. To prawdziwy przegląd sportowej kariery jednego z najlepszych pięściarzy w historii.
„Świat oczywiście nie zamierzał się zatrzymywać, więc wokół niego wszystko się zmieniało – niezmienny pozostawał jedynie jego bokserski geniusz.”
Floyd Mayweather to niepokonany w ringu bokser, ale jednocześnie postać bardzo kontrowersyjna. Przed walkami atakował werbalnie swoich rywali, przez wiele lat był w konflikcie z ojcem, za przemoc domową odsiedział wyrok w więzieniu. Tris Dixon nie pomija tych wątków w biografii Mayweathera, ale w gąszczu tematów typowo bokserskich po prostu się gubią. Sam Floyd nie brał udziału w powstawaniu książki, więc jego życie osobiste nie jest w lekturze szczegółowo obnażone. Wszystkie wypowiedzi boksera pochodzą z udzielanych przez niego wywiadów. Część opowieści opiera się także na relacjach innych uczestników wspominanych wydarzeń, w książce znajduje się, więc wiele wartościowych cytatów.
„Jeśli zapomnieć o kontrowersjach, więzieniu, rodzinnych kłótniach i wizerunku stworzonym pod publiczkę, zostanie nam genialny bokser.”
Sięgając po biografię Floyda będziecie mieli okazję dowiedzieć się, czym zajmował się jego ojciec oprócz boksu oraz ile junior miał lat, gdy senior ogłosił go przyszłym mistrzem świata. Przeczytacie, kto był ostatnim Amerykaninem, który pokonał Floyda, dlaczego koledzy z drużyny olimpijskiej zaczęli nazywać go „Ślicznym Chłopcem”, a także, co oznacza skrót „TBE”, którym sam siebie określa Floyd.
Odkryjecie, kogo reputacja legła w gruzach po walce z Floydem, jak zwracał się do niego Mike Tyson, kto nazwał go czarną owcą boksu i walka, przeciwko któremu pięściarzowi została okrzyknięta mianem pojedynku „Gromu z Błyskawicą”.
„Nikt nie wierzył, że Mayweather zakończy przygodę z boksem po największym triumfie w swojej karierze. Przecież boks był całym jego życiem.”
Z relacji Trisa Dixona dowiecie się jak aktualnie żyje ostatni pięściarz, któremu udało się pokonać Mayweathera, a także jak potoczyły się losy innych rywali Floyda. Przeczytacie, dlaczego jego walka przeciwko Canelo była promowana pod hasłem The One (Wybraniec) oraz kto z rodziny Floyda, zdaniem niektórych, odpowiedzialny jest za „ciemną stronę” osobowości boksera.
Kto stwierdził, że Mayweather jest nowym Mikiem Tysonem? Które słowa Hattona sprawiły, że Floyd bezwzględnie chciał spotkać się z nim w ringu? Dlaczego De La Hoya zrezygnował z usług Floyda seniora podczas przygotowań do walki z Floydem juniorem? Przeciwko komu Mayweather zadeklarował chęć walki pod warunkiem wykonania przez rywala testów antydopingowych?
„Co jest prawdą, a co fikcją? Gdzie kończy się osobowość Floyda, a zaczyna karykaturalna persona – Money?”
„Floyd Mayweather. Najdroższe pięści świata” to kompendium wiedzy o sportowej, pełnej sukcesów, karierze Amerykańskiego boksera. Autor książki rzetelnie i skrupulatnie, a także, co niezwykle ważne, obiektywnie przedstawia postać Mayweathera. To pozycja, która bez cienia wątpliwości powinna zainteresować każdego fana boksu.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu SQN.
Źródło zdjęcia: własne
AUTOR: RealAnia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz