„Lektury dla kibica” – Real = zwycięstwo

Real Madryt sukcesami stoi, więc nic dziwnego, że na rynku literatury sportowej pojawiła się kolejna pozycja o klubie ze stolicy Hiszpanii.

Rozdział 269.

Real. Zwycięstwo jest wszystkim – Leszek Orłowski

Leszek Orłowski, dziennikarz tygodnika „Piłka nożna” oraz stacji Canal+ Sport, wydał pod szyldem Wydawnictwa SQN kilka książek dotyczących hiszpańskiego futbolu. Jedną z nich była pozycja o Realu Madryt zatytułowana „Królewska era Galacticos”, która obejmowała lata od 2000 do 2017 roku. Kontynuacją tej pozycji jest lektura pt. „Zwycięstwo jest wszystkim” opisująca najnowsze dzieje klubu z Concha Espina, czyli od roku 2017 do 2023.

„Triumfował Karim, radował się Modrić.”

W omawianej książce autor wspomina najważniejsze zwycięstwa i porażki Realu, przeprowadzone transfery, zmiany na ławce trenerskiej oraz trofea, które zasiliły gabloty w Królewskim muzeum. Szuka przyczyn odejścia z Madrytu poszczególnych piłkarzy i trenerów, a w przypadku tych drugich także motywów ich powrotu do stolicy Hiszpanii. Wszystko to zaś przeplata rozdziałami poświęconymi zawodnikom mającym kluczowe znaczenie dla opisywanych wcześniej zdarzeń.

„[…] odejście z Realu Cristiano Ronaldo stało się dla Benzemy impulsem, którego potrzebował.”

W porównaniu do pierwszej książki pióra Leszka Orłowskiego dotyczącej Los Blancos ta pozycja jest zdecydowanie mniej obszerna, co wiąże się oczywiście z zakresem czasowym, który obejmuje. Były to jednak lata naznaczone między innymi dwoma triumfami w lidze hiszpańskiej i Champions League, jest więc, o czym czytać i co wspominać.

Zgodnie z oczekiwaniami w książce dominuje kronikarski opis kolejnych sezonów, dużo w niej dat i liczb, ale na kartach lektury można znaleźć także trochę ciekawostek, czy też osobistych spostrzeżeń autora. Książka napisana jest przystępnym językiem, czyta się dosyć dobrze, aczkolwiek bez polotu.

„Triumf z Realem Włoch zawdzięczał wielu czynnikom, ale kto wie, czy nie najważniejsze były jego relacje z piłkarzami.”

Sięgając po tę książkę dowiecie się, jakie zmiany w stylu życia i treningu po trzydziestym roku życia wprowadził Benzema, na jaką chorobę w dzieciństwie cierpiał Marco Asensio, czy też, których piłkarzy Ancelotti określił mianem Trójkąta Bermudzkiego.

Odkryjecie, na jakiej pozycji swoją przygodę z futbolem zaczynał Vinícius Júnior, skąd wziął się przydomek Valverde – Pajarito, czyli Ptaszek oraz kto ze sztabu Realu nazwany został „Żelaznym Sierżantem”.

„[…] sytuacje pod bramką Realu i brak straconych goli w ciężkich sytuacjach były kluczowymi momentami drogi po uszatkę.”

Przeczytacie, co Carlo Ancelotti zwykle mówi piłkarzom, kiedy drużyna ma do rozegrania jakiś finał, które angielskie kluby były zainteresowane sprowadzeniem Fede Valverde zanim Urugwajczyk założył białą koszulkę, a także, kto w treningu stosował kamizelkę elektrostymulacyjną.

Na jakiej wysokości znajdowała się piłka, kiedy Cristiano Ronaldo uderzył ją zdobywając przewrotką gola przeciwko Juve? Który piłkarz Realu zmaga się z cukrzycą? O kim Arsène Wenger powiedział, że z takim wzrostem i wagą nie nadaje się do gry w Premier League?

„Liverpool grał dobrze, ale finałów się nie gra, finały się wygrywa. I właśnie to zrobili ludzie Carlo Ancelottiego.”

Książka Leszka Orłowskiego to dobry sposób na przypomnienie sobie przebiegu kilku ostatnich sezonów w wykonaniu Los Blancos. Pozycja głównie dla kibiców Królewskich, ale powinna zainteresować wszystkich sympatyków futbolu, nie tylko tego z Półwyspu Iberyjskiego.

„Real ma bowiem to do siebie, że nie kończy się nigdy.”

 

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu SQN.

Książkę kupicie w księgarni labotiga.pl

Źródło zdjęcia: własne

 

Powiązane wpisy:

1. Real Madryt. Królewska era Galacticos

2. 30 lat Ligi Mistrzów. Tom 1

3.  Atlético Madryt. Cholo Simeone i jego żołnierze

4. Barça.Złota dekada

„Lektury dla kibica” – Przewodnik po Madrycie

Wyrusz w podróż do stolicy Hiszpanii!

Rozdział 268.

SQN Originals: Madryt. Przewodnik dla kibiców – Karol Kaminski

Trzy razy w życiu udało mi się wyruszyć w futbolową podróż, czyli polecieć na mecz zagranicznego klubu piłkarskiego. Za każdym razem łączyłam emocje sportowe z pasją podróżniczą. Zobaczyłam nie tylko mecz, ale i najważniejsze zabytki odwiedzanego miasta. Tak było w przypadku Madrytu, Liverpoolu oraz Mediolanu. 

Jednak za każdym razem sama wszystko musiałam zaplanować, czyli przejrzeć zarówno przewodniki turystyczne, jak i odnaleźć w Internecie niezbędne informacje stricte sportowe. Nie było wówczas na rynku żadnego przewodnika stworzonego specjalnie dla kibica. Pierwsza taka pozycja ukazała się dopiero w zeszłym roku i dotyczyła Turynu („Turyn oczami kibica”), teraz Wydawnictwo SQN wydało przewodnik dla kibiców po stolicy Hiszpanii.

 „Nie da się ukryć, że dużą część swojej turystycznej atrakcyjności Madryt zawdzięcza obu klubom piłkarskim.”

„Madryt. Przewodnik dla kibiców” to książka napisana przez Karola Kaminskiego, kibica Realu Madryt, który nie tylko wielokrotnie odwiedzał stolicę Hiszpanii, ale co więcej przez rok mieszkał w Madrycie. Autor w lekturze zawarł najważniejsze informacje niezbędne do zorganizowania samodzielnej wyprawy na mecz począwszy od podróży lotniczej, zakupu biletów, noclegu, poruszania się po mieście aż po ewentualne świętowanie wraz z piłkarzami zdobycia tytułu.

Jednak książka nie traktuje jedynie o piłkarskiej stronie miasta. Autor wylicza mnóstwo obiektów i miejsc wartych odwiedzenia w Madrycie poza stadionami, czyli muzea, parki czy bary i restauracje. Podaje cenne wskazówki oraz praktyczne rady, w tym godziny otwarcia obiektów, ceny wejściówek, czy nazwy stacji metra. Co ciekawe Autor prezentuje warte odwiedzenia miejsca znajdujące się w każdym przewodniku po Madrycie, jak i te całkiem alternatywne i nietypowe. To wszystko zostało ubogacone wieloma fotografiami, dzięki czemu już podczas czytania można się przenieść do Madrytu.

„[…] Madryt poza samą piłką nożną ma jeszcze mnóstwo do zaoferowania.”

Choć sama jestem kibicem Realu Madryt, uważam, iż Autor mógł nieco więcej miejsca poświęcić pozostałym klubom związanym ze stolicą Hiszpanii. Co prawda fani Atlético znajdują tu coś dla siebie, ale już miłośnicy Getafe, czy Rayo Vallecano takiej przyjemności nie dostąpią. Oczywiście kibiców tych dwóch ostatnich drużyn nie ma w Polsce zbyt wielu, ale w przewodniku po Madrycie mogły znaleźć się chociaż podstawowe informacje o możliwości odwiedzenia ich stadionów.

„Madryt. Przewodnik dla kibiców” to pozycja dla osób planujących pierwszy raz wybrać się na mecz do stolicy Hiszpanii, jak i tych, którzy wybiorą się do Madrytu ponownie. Podobnie jak do każdego przewodnika można do niej wracać wielokrotnie, a także zabrać do walizki lub plecaka podczas podróży.         

„Madryt to metropolia, którą można odkrywać w zasadzie bez końca.”

Sięgając po tę lekturę dowiecie się, kiedy La Liga publikuje dokładny terminarz danej kolejki oraz dlaczego kupienie biletów na mecz z dużym wyprzedzeniem jest niemożliwe. Przeczytacie, w której dzielnicy najlepiej wykupić nocleg, odkryjecie również, od czego zaczyna się zwiedzanie Bernabéu oraz co jest pierwszym punktem podczas touru po stadionie Atlético.

Odkryjecie gdzie znajduje się dom Miguela de Cervantesa – autora Don Kichota, czy też, które muzea tworzą madrycki trójkąt sztuki. Przeczytacie, dlaczego warto odwiedzić stację kolejową Atocha, choć wcale nie ma się zamiaru wsiąść do pociągu.

Gdzie znajduje się madrycki Time Square? Co egipska świątynia robi w Madrycie? W którym miesiącu wybrać się do jednego z parków, aby podziwiać kwitnące migdałowce?

Chwytajcie przewodnik i jedźcie na mecz!

 

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu SQN.

Książkę kupicie w księgarni labotiga.pl

 

Źródło zdjęcia: własne

 

Powiązane wpisy:

  1. Turyn oczami kibica

  2. Futbolowe podróże - Madryt

„Lektury dla kibica” – Autobiografia (byłego już) kapitana Liverpoolu

Powrót po dłuższej przerwie.

Rozdział 267.

SQN Originals: Jordan Henderson. Autobiografia kapitana Liverpoolu - Jordan Henderson

Przez wiele lat Liverpool nieodzownie kojarzył się z jedną postacią – Stevenem Gerrardem. Kapitanem, który był sercem i duszą The Reds. Kiedy jego era na Anfield dobiegła końca, ktoś musiał przejąć po nim opaskę z napisem captain. Trafiła ona na ramię Jordana Hendersona, który wraz z tym kawałkiem materiału podjął się zadania niemożliwego, czyli zastąpienia legendy w szatni Liverpoolu. 

Z jakimi wątpliwościami mierzł się Henderson przejmując schedę po Gerrardzie? Kto pomógł mu wytyczyć jego własną kapitańską drogę? Jak czuje się drużyna przegrywająca mistrzostwo kraju w ostatniej kolejce sezonu?

„Drużyna osiągnęłaby tyle samo zarówno ze mną, jak i beze nie.”

W autobiografii Henderson wspomina swoją dziesięcioletnią przygodę w koszulce z The Reds. Ukazuje, jaką drogę przeszedł Liverpool, by po 30 latach sięgnąć po upragnione mistrzostwo Anglii. Wspomina wielkie triumfy, jak i bolesne porażki. Opowiada o trudnym czasie pandemii z perspektywy profesjonalnego sportowca, a także o znaczeniu ruchu #BlackLivesMatter. Swoje wspomnienia kończy finałem Ligi Mistrzów pomiędzy Realem Madryt a Liverpoolem, tym z Paryża z 2022 roku.

„Byłem w klubie zaledwie jeden sezon i zostałem poinformowany, że jestem niepotrzebny.”

Szczerze muszę przyznać, iż po lekturze czuję niedosyt, bowiem oczekiwałam więcej. Jak na autobiografię stanowczo za mało było historii zza kulis, czy też uchylenia rąbka tajemnicy piłkarskiej szatni. Brakowało mi również opowieści z dzieciństwa, a także wspomnień początków przygody Anglika z futbolem. Nie mówię, że wcale nie było powyższych wątków, jednak chciałoby się więcej. Ponadto Henderson czasem zbyt długo pochyla się nad jednym tematem. To wszystko sprawiło, że na kartach książki znajduje się dużo ogólników, a za mało intrygujących faktów.

„Strach przed porażką był niemal nie do wytrzymania.”

Skoro wytykamy mankamenty, nie może zabraknąć pochwał. Otóż najciekawsze fragmenty lektury to momenty, kiedy Henderson otwiera się przed czytelnikiem opowiadając o ogromnej presji, powątpiewaniu we własne umiejętności, zmaganiach z psychiką. Pokazuje, że życie profesjonalnego sportowca nie jest usłane różami, a ogromne zarobki nie sprawiają, że nie ma on żadnych zmartwień.

W dzisiejszym świecie, w którym tak wiele osób ma problemy z sferą psychiczną, co więcej wstydzi się o tym mówić głośno i poprosić o pomoc, to niezwykle ważne, kiedy taki temat podejmuje znana osoba, idol. Henderson oczywiście nie jest pierwszy, ale im więcej takich głosów, tym lepiej. Myślę, że ten przekaz szczególnie przyda się młodym kibicom.

„[…] myślałem tylko o tym, że jeśli przegramy, nie mogę wrócić do ojczyzny.”

Sięgając po tę książkę dowiecie się, który trener twierdził, że Henderson ma dziwny styl biegania, czy też, w jaki – dość osobliwy – sposób Brendan Rodgers motywował swoich piłkarzy w czasie odpraw przedmeczowych. Odkryjecie, co sprawia, że piłkarze chcą grać dla Jürgena Kloppa oraz co Niemiec kazał zrobić swoim zawodnikom po przegranym finale Ligi Europy z Sevillą. Przeczytacie, co jest kluczem do stylu gry, który preferuje niemiecki menadżer, jak również, dlaczego na jednym z treningów Henderson rzucił się na Luisa Suáreza.

„Patrząc wstecz, ciśnie mi się na usta tylko jedna myśl na temat Kloopa: to geniusz.”

Henderson wytyka błędy, jakie popełnił Liverpool w związku ze skandalem rasistowskim między Luisem Suárezem a Patrice’em Evrą. Zdradza, dlaczego Trent Alexander-Arnold wycofał się z pomysłu zrobienia sobie tatuażu przedstawiającego puchar Ligi Mistrzów. Wspomina również wspólną akcję pomocową piłkarzy różnych zespołów w czasie pandemii.

„Kibice byli przyzwyczajeni, że nie liczyliśmy się w walce o mistrzowski tytuł.”

Który piłkarz Liverpoolu mając opuchniętą stopę pożyczył parę większych korków od Gerrarda, a potem strzelił w meczu cztery gole? Co Jürgen Klopp powiedział piłkarzom przed rewanżem z Barceloną w Lidze Mistrzów, w którym musieli odrobić trzy bramki straty? W jaki sposób Salah regeneruje się po meczach?

„[…] nigdy nie będę potrafił zrozumieć bólu związanego z dyskryminacją, bo nie doświadczyłem jej na własnej skórze.”

Pomimo iż autobiografii Hendersona daleko do miana najlepszej tego typu książce sportowej, to z pewnością nie można przejść obok niej obojętnie. Zaś kibice Liverpoolu nie powinni zastanawiać się ani minuty czy ją przeczytać.

 

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu SQN.

Książkę kupicie w księgarni labotiga.pl

Źródło zdjęcia: własne

 

Powiązane wpisy:

  1. Steven Gerrard. Autobiografia legendy Liverpoolu

  2. L.F.C. 125 lat. Historia alternatywna

  3. Anatomia Liverpoolu. Historia w dziesięciu meczach

  4. Jürgen Klopp. Zapiski z mistrzowskiego sezonu

„Lektury dla kibica” – Historia mundiali #2

Drugi tom historii mistrzostw świata.             

Rozdział 267.

Historia mundiali. Tom 2. 1978–2022 – Leszek Jarosz

W Plebiscycie na Sportową Książkę Roku 2022 roku, w kategorii książek historycznych, tytuł – w pełni zasłużenie – zdobyła pozycja autorstwa Leszka Jarosza pt. „Historia mundiali. Tom 1. 1930–1974”. Myślę, że to wystarczająca zachęta do sięgnięcia nie tylko po doskonałą pierwszą część, ale także po tom drugi, który swoją premierę miał w drugiej połowie marca.

„Trzecie miejsce Polaków na mundialu było nadzwyczajnym sukcesem, na dodatek osiągniętym w skrajnie trudnych warunkach.”

Na kartach drugiego tomu „Historii mundiali” znajduje się opis dwunastu finałów mistrzostw świata w piłce nożnej od 1978 roku aż do ostatniego turnieju rozegranego w 2022 roku. Tak jak to miało miejsce w pierwszym tomie, tak i w drugim opowieść ułożona jest chronologicznie, a konstrukcja przejrzysta. Najpierw otrzymujemy podstawowe informacje o danym mundialu, czyli poznajemy gospodarza turnieju, daty jego rozegrania, ilość zespołów, stadiony, mistrza świata, czy wyniki poszczególnych meczów.

Do tego autor przedstawia postacie związane z danymi mistrzostwami, inne ważne fakty, gole, rekordy, czy ciekawostki. Później Leszek Jarosz opisuje historię konkretnego mundialu, nie pomijając przy tym tła politycznego i społecznego, a główna narracja przeplatana jest graficznie oddzielonymi od niej anegdotami i interesującymi opowieściami.

„Maradona walczył na boisku, ale też poza nim – z działaczami FIFA.”

Autor za swoją tytaniczną pracę, którą mogliśmy podziwiać w tomie pierwszym został nagrodzony. Wysoki poziom został utrzymany także w drugiej części. Ponownie Leszek Jarosz odnalazł mnóstwo ciekawostek i nieznanych faktów. Ponownie to istna kopalnia wiedzy. Ponownie ilość szczegółów powala, więc nie sposób ich zapamiętać. Ale ponownie i ten tom trzeba przeczytać.

Całość została ładnie wydana. Twarda oprawa, dwie wstawki zdjęciowe, do tego wstążka-zakładka. Mówiąc krótko: świetna robota!

„To miał być Puchar Świata Pokoju. W rzeczywistości była to brudna manipulacja.”

Sięgając po tę książkę dowiecie się, który strzał w Hiszpanii uznano za „pudło stulecia”, które wydarzenie zmusiło FIFĘ do wprowadzenia zasady o rozgrywaniu ostatnich meczów fazy grupowej o tej samej porze oraz kiedy po raz pierwszy do ustalenia kolejności w grupie użyto punktów fair play.

Przeczytacie, który kraj, jako jedyny w historii wycofał się z organizacji mundialu, na których MŚ po raz pierwszy na koszulkach piłkarzy widniały ich nazwiska, jak również sędzia, z którego turnieju po latach został zatrzymany za próbę przemytu ponad sześciu kilogramów heroiny.

„Najważniejszy mecz mistrzostw w USA odbywał się w gabinetach FIFA.”

Odkryjecie, którego turnieju maskotką był(a) Pique – papryczka jalapeño, dlaczego austriacki komentator milczał przez ostatnie pół godziny meczu swojego kraju z RFN na mundialu w Hiszpanii, czy też, kto był pierwszym Polakiem w finale MŚ.

Po lekturze tej książki będziecie wiedzieli czy firma Nike, której twarzą był Ronaldo wymusiła by Brazylijczyk pomimo choroby zagrał w finale z Francją, którzy piłkarze to pierwsi rodzeni bracia, którzy na MŚ reprezentowali różne kraje, a także, dlaczego w oficjalnej nazwie MŚ 2002 widniał zapis „Korea/Japonia”, choć był zaprzeczeniem porządku alfabetycznego.

„Nawet powściągliwy del Bosque uśmiechał się cały czas pod wąsem.”

Odkryjecie, od kiedy na koszulkach mistrzów świata znajdują się naszywki z wizerunkiem Pucharu Świata, jaką nazwę po turnieju w RPA otrzymało jedno z win produkowanych przez rodzinę Iniesty, czy też, kto jako pierwszy w historii strzelał gole na pięciu mundialach.

Przeczytacie, dlaczego podczas MŚ rozgrywanych w Rosji w sklepach Marks & Spencer – sponsora reprezentacji Anglii – masowo wykupowano wełniane kamizelki, czy też, kiedy FIFA zniszczyła zasadę obowiązującą od 1938 roku dającą aktualnemu mistrzowi świata prawo startu w kolejnym mundialu bez eliminacji.

„Najpiękniejsze gole strzelała i najpiękniej po nich tańczyła Brazylia.”

Od którego turnieju hiszpańskie słowo „mundial” stało się synonimem finałów mistrzostw świata? Która drużyna na mundialu ’78 nie przegrała meczu grając aż w siedmiu spotkaniach a mimo to nie wygrała turnieju? Kto i w jakich okolicznościach stał się najsłynniejszą kobietą w dziejach MŚ? Czy według dzisiejszych norm antydopingowych Maradona również zostałby ukarany tak jak to miało miejsce podczas turnieju w USA?

„Finał Argentyny z Francją był olśniewający. Najlepszy.”

Po pierwszej części napisałam, że „z niecierpliwością czekam na drugi tom”. Teraz mogę napisać, że było warto.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu SQN.

Książkę kupicie w księgarni labotiga.pl

Źródło zdjęcia: własne

Powiązane wpisy:

    1. Historia mundiali. Tom 1. 1930–1974 – Leszek Jarosz

„Lektury dla kibica” – 30 lat z Champions League #1

Ruszamy w sentymentalną, futbolową podróż.

Rozdział 266.

30 lat Ligi Mistrzów. Tom 1 – Leszek Orłowski

Gdyby zapytać kibica futbolu, z czym kojarzą mu się wtorkowe i środowe wieczory, odpowiedź byłaby z pewnością jedna: z Ligą Mistrzów! Z okazji 30-lecia powstania tych rozgrywek dziennikarz Leszek Orłowski zabiera czytelnika w nostalgiczną podróż, dzięki książce wydanej wraz z Wydawnictwem SQN pt. „30 lat Ligi Mistrzów”. 

„Finał rozgrywany w Stambule, […], to starcie, którego nie zapomni do końca życia nikt, kto go widział.”

W ręce kibiców na razie trafił tom I lektury, więc możemy powspominać pierwszych 15 sezonów, od kampanii 1992/1993 do 2006/2007. Każdy rozdział książki dotyczy jednego sezonu Ligi Mistrzów. Po krótkim wprowadzeniu Leszek Orłowski wspomina najważniejsze wydarzenia danej edycji LM, wraz z ewentualnymi wzmiankami o poczynaniach polskich klubów bądź piłkarzy, zaś najwięcej miejsca poświęca starciu finałowemu oraz triumfatorom. Poprzez opis kolejnych sezonów Champions League autor ukazuje również rozwój rozgrywek oraz wprowadzone w nich zmiany na przestrzeni lat.

„Mourinho nagle stał się gwiazdą.”

„30 lat Ligi Mistrzów” to przede wszystkim opis wydarzeń z murawy, ale na kartach książki można odnaleźć również trochę historii zza kulis. Część opowiadają główni bohaterowie, gdyż Leszek Orłowski w swoją narrację wplótł wiele wypowiedzi piłkarzy, trenerów, czy dziennikarzy, które wcześniej ukazały się na kartach innych książek, w gazetach, czy też padły na konferencjach prasowych. Tych cytatów było jednak za dużo. Dla mnie, jako osoby, która czytała praktycznie wszystkie wykorzystane tutaj książki sportowe była to jedynie „powtórka z rozrywki”.

„Wielki Milan nie mógł przecież w taki sposób wypuścić z rąk trofeum.”

Pewnym niedociągnięciem omawianej lektury był dla mnie również brak statystyk, w postaci tabel faz grupowych, wyników poszczególnych meczów, czy nazwisk strzelców bramek. Taki zbiór danych otrzymujemy jedynie w odniesieniu do rywalizacji finałowych. Co prawda w książce znajduje się link i kod QR, za pomocą, których możemy znaleźć interesujące nas fakty, jednak wolałabym, aby zostało to zapisane w tradycyjnej, przejrzystej formie, tak jak miało to miejsce np. w Historii Mundiali.

Jako kibic Realu Madryt muszę także zwrócić uwagę, iż w książce Leszek Orłowski dał kolejny argument madridistas, którzy od lat twierdzą, że komentator wbrew temu, co sam twierdzi, nie jest neutralny i ewidentnie nie lubi Los Blancos. Bo jak inaczej odebrać taką kontrowersyjną opinię autora, jak ta o karierze Zidane’a w Realu, którą Leszek Orłowski określił słowami: „średnio udany pobyt w klubie”?

„Losowanie ćwierćfinałów było niezłą parodią.”

Moja ocena jest może nieco surowa, ale po przeczytaniu mnóstwa książek sportowych wymagania niestety rosną. Jednak, pomimo iż prawdę mówiąc spodziewałam się czegoś lepszego, myślę, że dla każdego kibica, który chciałby jeszcze raz przeżyć niezapomniane chwile z Ligą Mistrzów, ta pozycja będzie idealna. To okazja do wspomnień, ale także do poznania kilku ciekawostek.

 „Skąd wzięła się ta wiara piłkarzy MU, że będąc gorszym, można jednak wygrać?”

Sięgając po tę książkę dowiecie się, po którym meczu UEFA zaczęła rozważać wręczanie medali drużynie pokonanej w finale, do kiedy obowiązywał zakaz umieszczania reklam na koszulkach oraz skąd wziął się pomysł rozłożenia jednej serii meczów na dwa dni.

Odkryjecie jak na początku lat 90. młody Fabio Capello radził sobie z pełną gwiazd drużyną Milanu, jak trener Marsylii świętował zwycięstwo w sezonie 92/93, a także w szatni, którego zespołu doszło do awantury w przerwie finału 94/95.

„W przypadku Juventusu nie istniało coś takiego jak problemy kondycyjne.”

Przeczytacie, dlaczego w kontakcie Mijatovicia, który zaoferował mu Real Madryt nie było przewidzianej premii za triumf w LM, jak również, kiedy po raz pierwszy podczas świętowania tytułu na Cibeles kapitan Realu zawiązał na posągu bogini Kybele klubowy szalik rozpoczynając tym samym tradycję trwającą do dziś.

Dowiecie się, który klub był o „jednego straconego gola, od tego, by nie zakwalifikować się do fazy grupowej” Ligi Mistrzów, a potem zwyciężył w całych rozgrywkach oraz kto odwiódł José Mourinho od odejścia z Porto, dzięki czemu Portugalczyk świętował w kolejnym sezonie wygranie Champions League.

„[…] w niezwykłych okolicznościach przegrali z Liverpoolem finał Ligi Mistrzów i przez kolejne 24 miesiące żyli tylko jednym – rządzą rewanżu.”

Odkryjecie, kto przed rzutami karnymi w Stambule zachęcił Jerzego Dudka do wymyślenia czegoś nietypowego, aby wybić rywali z rytmu, dzięki czemu świat zobaczył Dudek Dance. Dowiecie się również jak Milan świętował zwycięstwo nad Liverpoolem, na które czekał dwa lata. Przeczytacie nawet mowę motywacyjną sir Alexa Fergusona przed finałem z Bayernem w 1999 roku. 

Którego trenera nazywano Naukowcem, gdyż uznawano go za mistrza taktyki? Co Cruyff powiedział piłkarzom Barcelony przed meczem finałowym z Milanem? Która wygrana Realu Madryt otrzymała nazwę La Esperada, czyli Wyczekiwana? Z czym kibicom Bayernu kojarzy się godzina 23:33?

„Mecz w Atenach zapowiadany był też jako wielki bój o duszę futbolu.”

„30 lat Ligi Mistrzów” to sentymentalna podróż w przeszłość najpiękniejszych piłkarskich rozgrywek klubowych, zaś dla młodszego pokolenia możliwość „zobaczenia” finałów sprzed lat. Teraz czekamy na tom II.

 

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu SQN.

Książkę kupicie w księgarni labotiga.pl

 

Źródło zdjęcia: własne

 

Powiązane wpisy:

    1. Real Madryt. Królewska era Galacticos

    2. Barça. Złota dekada

    3. Atlético Madryt. Cholo Simeone i jego żołnierze